بررسی اثر سیسکتومی بر میزان رشد، ضریب تبدیل غذایی و آلودگی به سالمونلاتیفی موریوم در ماکیان گوشتی

سالمونلوز یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که گسترش جهانی داشته و توسط سویه های مختلف باکتری سالمونلا ایجاد می شود. در میان حیوانات اهلی، طیور به عنوان یکی از مهمترین مخازن سالمونلاها مطرح بوده و با وجود تلاش های بسیار، تاکنون روشی که قادر به حذف کامل سالمونلاها از بدن طیور باشد7 شناخته نشده است. باکتری سالمونلا تمایل بالایی برای حضور در روده های کور ماکیان داشته و نسبت به سایر قسمت های دستگاه گوارش، از محتویات و بافت پوششی روده های کور، سالمونلاها به میزان بیشتری جدا می شود. روده های کور ماکیان یک جفت مجرای با انتهای بسته هستند و مهمترین عمل آنها، تخمیر و هضم میکروبی فیبر جیره است. امروزه از غذای با قابلیت هضم بالا و مزان فیبر بسیار پایین در تغذیه طیور صنعتی استفاده می شود و بنابراین روده های کور نقش بسیار ناچیزی در هضم ایفا می کنند. با توجه به موارد ذکر شده، تصمیم گرفته شد ابتدا پس از برداشت روده های کور بوسیله عمل جراحی (سیسکتومی) تاثیر آن بر میزان رشد و ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی بررسی شده و سپس اثر سیسکتومی بر آلودگی و عفونت ناشی از سالمونلا تیفی موریوم فاژتایپ 49 مورد بررسی قرار گیرد.